Willem Simons
1943 – 2022
U kunt hier een persoonlijk bericht of mooie herinnering achterlaten voor de familie
De afscheidsplechtigheid vond plaats op maandag 2 mei 2022.
U kunt hier de uitvaart terugkijken.
Uw persoonlijke code : ma27ek
U kunt hier een persoonlijk bericht of mooie herinnering achterlaten voor de familie
De afscheidsplechtigheid vond plaats op maandag 2 mei 2022.
U kunt hier de uitvaart terugkijken.
Uw persoonlijke code : ma27ek
Wim was een zeer bijzondere en uitgesproken persoonlijkheid.
Ik heb een aantal leuke vakanties met hem beleefd zoals wandelen in Toscane en een gezellige week bij de familie Kröse in Mougins, Zuid Frankrijk.
Geregeld kwam Wim stamppot rauwe andijvie eten, daar was hij gek op! En mosselen eten met Ria er ook nog bij.
IN MEMORIAM WIM SIMONS (1943-2022)
Door zijn broer Petrus Simons
Wim werd spoedig na zijn geboorte in October 1943 gedoopt in de Gereformeerde Kerk in Terneuzen.
Hij genoot Christelijk lager onderwijs in een klas samen met neef Koos Jansen.
Hij groeide op als een leuke jongen die graag iemand mocht plagen, zonder kwade bedoelingen.
Hij werd lid van een jeugdkoor: “De Lenteklokjes” en werd een enthousiast lid van de jongensvereniging “Het Mosterdzaadje” (12-16 jaar), waar ze eens per week Bijbelles kregen en gezelligheid.
Na de lagere school ging hij naar het Petrus Hondius Lyceum, HBS A. Dit vormde de basis voor een studie bedrijseconomie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij heeft tot aan zijn pensionering verschillende zaken gediend in administratie, financien en accounting (controller).
Hij had technische vaardigheden en bouwde zelf een computer.
Het plotseling overlijden van onze Moeder in 1958, toen hij nauwelijks 15 was heeft hem heel diep getroffen. Hij is de schok waarschijnlijk nooit helemaal te boven gekomen. Hij sprak nooit over zaken zoals geloof. Hij beschouwde dit als prive.
In Rotterdam wonende onderhield hij contact met moeder’s familie (Vreugdenhil). Met nicht Ali had hij een speciale relatie na vader’s overlijden in 1991 tot zij jong overleed in 1999.
Tijdens zijn pensioen troffen hem medische problemen met behandelingen voor borst- en darm kanker. Niettemin, hij bleef wandelen, ook met een wandelclub. en maakte 4 reizen naar Nieuw Zeeland (2009, 2011, 2014, 2017) en was van plan nog eens te gaan.
Zijn laatste ‘reis’ bracht hem in het Erasmus ziekenhuis in Rotterdam. Toen we niet meer met hem konden spreken, konden we alleen nog voor hem bidden. We mogen vertrouwen dat de Heilige Geest hem toen verzekerd heeft van de liefde voor hem van onze Heer Jezus Christus, in wiens dood en opstanding hij gedoopt werd in 1943.
Beste familie en vrienden van Wim,
Gecondoleerd met het overlijden van Wim, namens alle leden van de “Amstelbronclub”,
We maakten Wim de laatste jaren bijna wekelijks mee als we op stap waren met de “Amstelbronclub”, genoemd naar het restaurant waar we 1 keer per maand met meerdere leden samen kwamen om af te spreken waar we de komende maand weer naar toe zouden gaan. We hebben vele musea en botanische tuinen bezocht en Wim was bijna altijd van de partij. Hij was altijd in voor een grap, sprak graag met mensen die op zijn pad kwamen en genoot zichtbaar. Verder vertelde hij nooit veel over zichzelf.
Zondagmiddag 10 april jl. zat Wim met ons op het terras wat te drinken en vertelde over zijn broer in Nieuw-Zeeland en dat hij nu een app van een financiële krant op zijn telefoon had gezet, zodat hij de aandelenkoersen beter kon volgen.
Toen hij aan het eind van dit gezellige samenzijn naar binnen ging om te betalen, ging het verschrikkelijk mis. Hij was helemaal van de wereld en niet aanspreekbaar. Met spoed is hij toen met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd.
Enkele leden van de club hebben hem nog in het ziekenhuis opgezocht. Af en toe leek hij helder en zakte daarna weer weg.
Tot ons grote verdriet heeft hij het niet gered en laat een grote lege plek achter.
Voor hem misschien wel beter zo, nu kan hij wandelen op een veel mooiere plek.
Lieve Wim, waar je nu ook bent, het ga je goed!
Namens alle leden,
Liesbeth Hageman
Beste familie
Gecondoleerd met het verlies van Wim.
Wim was een gewaardeerde vriend, hij ging altijd met ons mee naar musea, parken enz. en was ook altijd aanwezig bij onze maandelijkse ontmoetingsmiddag.
Wij zullen hem erg missen.
Wim kwam al vanaf het begin van ons avontuur in Frankrijk. (2013)
Vaak 2 of 3 keer per jaar voor een dag of 6/7.
Ik heb mooie wandelingen met hem gemaakt en we hebben veeel en soms scherp gediscussieerd over vanalles.
Hij had een super geheugen en veel kennis van bijvoorbeeld Frankrijk.
Als hij ergens behulpzaam kon zijn, sprong hij er bovenop!
Hij genoot van de Franse vrienden die we over de vloer kregen en niet in het minst van de mooie taal die hij goed beheerste.
En dan nog de tuin!
Spitten in de tuin en die in het voorjaar gereed maken, was zijn lust en z’n leven. Een hang naar zijn kindertijd, zijn jeugd.
We zullen hem missen.
Sterkte gewenst.
Beste Petrus & Meta en Jan & Inger,
Van harte gecondoleerd met het verlies van jullie broer en zwager, ook namens mijn vrouw Janneke. Wim was voor mij de grote neef die ik ontmoette als ik bij oom Ko op de Axelsestraat sigarenbandjes ging halen voor mijn verzameling. Hij was vriendelijk en meelevend.
Met vr. groeten,
Frits Simons
Tholen
Beste Jan en Inger,
Met het verlies van jullie broer en zwager willen wij ook jullie condoleren, aangezien wij het naar Petrus al deden.
Omdat velen van de familie zijn uitgevlogen naar elders, waren er weinig contacten.
Mijn herinneringen aan Wim zijn zijn droge humor en zijn intelligentie, hij doet mij veel aan jullie vader denken.
Met gevoelens van medeleven,
Stans en Reinier
Beste Petrus en Meta, Jan en Inger en neven en nichten van Wim. Ook namens Ko wil ik jullie van harte condoleren met het overlijden van Wim. Het is altijd een groot verdriet en verlies als één van je naaste familieleden overlijdt, je verliest ook een klein stukje van jezelf, je jeugd, je verleden.
Een mooie rouwkaart met een hele mooie foto van Wim, wat lijkt hij op zijn vader. Ik ken Wim niet zo goed van vroeger, hij is elf jaar eerder dan ik geboren, maar ik herinner me hem van de nieuwjaarsbijeenkomsten van de familie Simons als een markante, humoristische en intelligente man.
Ik wens jullie nog veel sterkte met het verwerken van het verlies van Wim.
Hartelijke groet,
Lia Visser-Simons
Vrijdagavond na werktijd in Restaurant Torino.
De Chianti smaakte immer voortreffelijk.
Ik heb veel van Wim geleerd, zijn geschreven teksten waren origineel en vaak humorvol.
De bergen werk waren vaak erg hoog
Vaarwel Sime (zoals de collegae hem steeds noemden)
Familie en vrienden van Willem,
Gecondoleerd met het overlijden van Willem.
Ik herinner me “Wim” als een aimabele en kritische neef die soms licht ironisch uit de hoek kon komen.
Sterkte
.
Beste neven Petrus en Jan, en verdere familie en vrienden,
Van harte gecondoleerd met het verlies van jullie broer, oom en vriend Wim. Persoonlijk heb ik hem niet zo goed gekend, maar mijn vader (Floor Simons) kende hem beter, en sprak altijd met veel respect over hem. “Wim, de econoom”, zei hij dan (ter onderscheiding van zijn broer Wim). Ik hoop dat de goede herinneringen aan hem jullie tot troost zullen zijn.
Beste mensen,
Wim ging de laatste jaren graag een kaarsje opsteken in een Mariakapelletje.
Op de foto ziet u hem in de Bedevaartskapel in Zegge (Brabant).
De foto op de rouwkaart is vorig jaar gemaakt in de omgeving van Bladel (ook Brabant).
Het appeltje dat hij daar eet had ie gekocht bij de Kiosk op het station vanTilburg
Mocht iemand nog wat meer foto’s van Wim willen, neem dan contact met mij op.
Petertje.vleermuis@ gmail.com
Beste familie en kennissen,
Van harte gecondoleerd.
Bijgaand nog een foto van één van de vele wandelingen die ik met Wim heb gemaakt.
Deze is genomen vorig jaar in Hoek van Holland.
Veel sterkte gewenst!
Peter van Dalen.
WANDELVRIEND.
Rotterdam
Beste Wim,
Toen ik je in het Erasmus MC bezocht, heb je mij enkele keren aangekeken.
Wellicht heb je meegekregen wat ik je vertelde. Toen was er nog enig optimisme bij me dat je zou opknappen.
Het heeft niet zo mogen zijn helaas.
Ik kijk terug op een jarenlange fijne wandelrelatie met jou.
Jij fungeerde als klankbord voor mij en andersom was het ook zo.
En wat hebben we genoten van de vele lange wandelingen, vooral in Zeeland en Brabant.
Jouw volstrekt eigen karakter en je droge humor kenmerkten je leven.
Vergeten doe ik je niet Wim!
Rust in vrede.
Peter van Dalen
WANDELVRIEND
Rotterdam.
Beste familie
Ik heb diverse keren met Wim gelopen. Zowel bij de Wandelpool als mededeelnemer en als wandelmaatje.
Het doet mij verdriet dat het nu vrij plotseling is afgelopen en wens u allen veel sterkte bij de verwerking van dit verdriet