18 reacties op “Hans van Putten”

  1. Wij condoleren Marijke en de kinderen met het verlies van haar partner en vader.
    Veel sterkte gewenst. Cees en Wies Hageman

  2. Wat een onwijs verdrietig bericht om te lezen dat Hans overleden is. Wat zal hij gemist worden! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Lieve groeten van Daniëlle Aarsen

  3. Lieve Marijke, Ilona, Vera en Alexander en kleinkinderen,

    We zijn heel erg geschrokken toen wij het nieuws van het overlijden van Hans via onze gezamenlijke ex-collega Harry Doornbos hoorden.
    Tijdens ons werk bij de afdeling Bouw- en woningtoezicht van de gemeente Aalsmeer hebben we veel met elkaar samengewerkt en gelachen. Ik denk daarbij aan onze werkplek op de kamer van de oude directeur van Maarse en Kroon in hun oude kantoor aan de Stommeerweg. Na het vertrek van Hans naar Ouder-Amstel kwamen we er elkaar daar nog vaak tegen tijdens verschillende vergaderingen.
    Hans was altijd vriendelijk en meelevend. De laatste jaren kwamen we elkaar nog al eens tegen in het centrum van Hoofddorp wanneer Hans samen met Marijke boodschappen deed.
    Enkele weken geleden ook toen hij trots liep te pronken met hun pas gekochte hondje.
    We kunnen het nog steeds niet geloven dat Hans er nu niet meer is.
    Er is een troost! Hans heeft geen pijn gehad en heeft niet geleden!

    We wensen jullie heel veel sterkte om dit enorme verlies te verwerken,

    Frank en Stien Kroese
    Uithoorn

  4. Beste Marijke,
    U kent mij niet, maar ik heb van Hans veel over u gehoord. Hij was toen net heel erg verliefd op u en straalde de hele tijd. Samen bent u toen verder gegaan. Ik heb een tijd samen met Hans gewerkt bij de gemeente Ouder-Amstel. Ik werkte toen op het archief. Hij was een hele aardige, hardwerkende en lieve collega. Attent en altijd bereid om een collega te helpen. Op de rouwkaart begint u met de woorden: gelukkig en vol levenslust. Dat past bij hem, zoals ik hem kende. Ik wens u heel veel fijne herinneringen aan Hans toe. Ik sluit een aantal foto’s bij.

  5. Beste familie,
    Mijn maag draaide om, bij het vernemen van dit trieste bericht via een oud collega gisteren 27 januari. Ik ken Hans als fijne collega in de periode van eind 2000 tot begin 2009 in Ouderkerk aan de Amstel.
    We zaten die tijd samen met een aantal andere collega’s op één kamer, op de begane grond van het oude gebouw aan de overkant van het gemeentehuis. Later op de eerste verdieping in de uitbreiding van het gemeentehuis bij het Bouw- en woningtoezicht van de gemeente Ouder-Amstel. Hans was een zeer spontane voorkomende man met het hart op de goede plaats. Hans was ons “maatje” voor het gezamenlijk delen van problemen, zoeken naar oplossingen, lekker veel lachen, gedrevenheid en enthousiasme.
    Ik ben heel blij dat ik hem gekend heb.
    Hou jullie taai.
    Hans van Ravenswaaij

  6. Lieve marijke, kids, kleinkinds en familie, ik sloeg vandaag de krant open en schrok! Hans is er niet meer! Kreeg er kippenvel van! Lieve mensen, ik denk aan jullie! Liefs gerda dikke kus

  7. Met droefheid heb ik kennis genomen van het overlijden van Hans van Putten, oud-collega.
    De onzekerheid en het verdriet die een ernstige ziekte met zich meebrengt hebben wij samen menig keer doorgesproken in tranen en ook met veel humor.
    Doorzettingskracht om zijn leven de moeite waard te maken na zoveel verdriet en de kijk die Hans op het leven had inspireerde mij. Vrolijk stapte Hans op een dag bij mij binnen en vertelde een nieuwe liefde te hebben gevonden. Felicitaties deden hem goed, niet iedereen had hier begrip voor.
    Allen die Hans liefhebben wens ik heel veel kracht toe in deze verdrietige tijd.

  8. Menig rondje heb ik met Hans gelopen tijdens onze pauze. Altijd was er wel iets om te bespreken. En veel heb ik van hem geleerd, met name hoe je naar het leven moet kijken. Jammer dat het zo snel voorbij is gegaan beste Hans. Ik zal je missen. Je adviezen en levenslessen zijn en blijven een levende herinnering aan jou.

    Heel veel sterkte voor de familie, vrienden en oud-collega’s!

    Zefran Hussain

  9. Wat erg om dit te lezen.
    We zijn erg geschrokken. Hans.
    Wij zaten met hans op de sport woensdags.
    Erg lieve man.
    Altijd gezellig praten en twee keer in het jaar een borrel met hapjes.
    We wensen de familie en vrienden veel kracht en sterkte toe.

  10. Constantijn Hoffscholte

    Beste familie Van Putten,

    Wat verdrietig om te lezen dat Hans is overleden. Zijn kenmerkende vriendelijke lach en grapjes zullen mij bijblijven. Heel veel sterkte gewenst.

    Hartelijke groet,
    Constantijn Hoffscholte

  11. Op zondagmorgen 16 januari bereikte ons het droevige bericht dat onze parochiaan en lid van ons parochieteam in zijn slaap is overleden.
    Hans is ruim 40 jaar als vrijwilliger in onze parochie actief geweest. In vele werkgroepen heeft hij zich verdienstelijk gemaakt: als lid van het Dames en Herenkoor, lid van de parochieraad en nu secretaris van ons parochieteam ook in het Regionale parochiebestuur was hij actief en de vele hand en spandiensten die hij voor onze parochie verrichtte.
    Wij zullen hem vreselijk gaan missen.
    Wij wensen Marijke en zijn kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte om dit verlies te dragen.
    Hans je was een bijzonder mens.

  12. Zing je nog een laatste lied
    Over de liefde en het verdriet
    Over gisteren, vandaag en morgen
    Over dromen, wensen, zonder zorgen.

    Zingen was, inderdaad, Hans zijn lust en leven.
    Zingen in het koor daar genoot hij van. Ik heb het voorrecht gehad om naast hem te mogen staan in het gelegenheidskoor. Samen zongen we de tenorenpartij. Hans had een vaste stem en ik had veel steun aan hem.
    Hoewel onze huizen goed geïsoleerd zijn en er niet of nauwelijks contactgeluiden zijn te horen, kon je altijd wel meegenieten als Hans zijn partij voor het koor thuis oefende. Toen de kinderen jong waren had Hans sinterklaasversjes ingezongen op een cassettebandje. Dat bandje werd, voor ons gevoel, de hele dag gedraaid. Zo konden wij ook genieten van zijn zangstem.
    Hoewel het verdriet nu overheerst, hopen wij van harte dat de goede en mooie herinneringen aan Hans jullie troost mag geven en hij een blijvende herinnering in jullie leven mag zijn.

  13. Ik herinner mij de tijd dat Hans, als ambtenaar Bouw en Woningtoezicht en ik, als beginnend architect in Aalsmeer, de degens kruisten en het altijd eens werden. Later was Hans degene die mij strikte voor de Monumentencommissie in Ouderkerk aan de Amstel. Opeens na jaren staat hij weer voor de deur in Kudelstaart om te vragen of ik tekeningen wil maken voor het veranderen van de RK Kerk in Kudelstaart. Na een tumultueuze tijd met de ambtelijke organisatie was de vergunning eindelijk binnen en konden we aan de slag. Jammer dat hij dit niet meer kan meemaken, …………… of zal hij van boven af toch wel stiekem meekijken?
    Ik wens jullie sterkte met het verlies van een edel mens.

  14. Lieve familie, naasten

    Gecondoleerd met het plotselinge verlies van Hans.

    Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.

    Ik denk met veel warmte terug aan Hans en koester de herinneringen aan de fijne gesprekken die we voerden op verjaardagen en andere familiebijeenkomsten de afgelopen decennia.

    Veel liefs,

    Maarten

  15. Marijke ilona Alexander en Vera. Gecondoleerd allemaal.
    Ik wil jullie heel veel kracht toe wensen met het plotselinge verlies van hans.
    Groetjes Christa Buskermolen

  16. Wij ontmoetten Hans regelmatig op de verjaardagen van Irene, Alexander en de jongens. Wij herinneren hem als een joviaal persoon, vriendelijk en regelmatig met een knipoog of een geintje. Altijd in voor een gesprekje en oprecht geïnteresseerd. Een lieve (schoon)vader en opa. Wij waren sprakeloos bij het horen van zijn plotselinge overlijden. Wij hadden al de indruk dat hij weer van het leven genoot en zagen dat ook terug in de mooie overlijdenskaart. Onze gedachten zijn bij Marijke, onze Irene, Alexander en hun jongens, Ilona, Rick en de kinderen, Vera en Paul.

  17. Onverwacht is de laatste pagina van een geschiedenisboek ingevuld. Ik heb Hans leren kennen eind 1974 op de avond HTS; ik kwam op school in de derde klas. Hans vroeg zich op de hem bekende directe wijze af wat ik kwam doen. Uiteindelijk hebben we elkaar overeind gehouden tot en met het examen. Hij veel meer dan ik; de typische betrokkenheid die hem kenmerkte. Anecdotisch is dan ook dat hij op een zaterdagochtend mij uit mijn bed kwam halen voor een practicum landmeten. Ik was nog in redelijk kennelijke staat en kon onmogelijk door een meetapparaat te kijken. hij lostte dat op.
    Hoewel we zeer verschilden in levenswijze, als persoon en in onze sociale omgeving was er kennelijk iets ondefinieerbaars wat ons bond. Hans was getuige bij mijn trouwen omdat hij cruciaal is geweest in meerdere mijlpalen in mijn leven. Over de jaren heen hebben we soms meer, soms minder contact gehouden. Onze kinderen werden geboren; die groeidden op en hadden we vergelijkingsmateriaal. Jammer genoeg is het contact de laatste jaren wat verwaterd maar er was wel zoiets van de 50 jaar na de eerste ontmoeting moet worden gevierd. Dat hebben we niet gehaald en dat is verdomd jammer want het zat er best in.
    Aan mijn geschiedenisboek heeft Hans belangrijk bijgedragen en daar ben ik hem uitermate dankbaar voor. Ik koester al onze herinneringen.

  18. Lieve Marijke, Ilona, Alexander, Vera en gezinnen,

    Via deze weg wil ik mijn medeleven tonen met het overlijden van jullie lieve Hans.
    Ik ken Hans al van kinds af aan omdat onze ouders vrienden waren. Ook de laatste jaren zag en sprak ik hem nog altijd trouw op de verjaardag van mijn moeder en maakte we altijd nog even een praatje. Ik herinner mij hem als een vrolijke, betrokken man.
    Ik wens jullie allen veel kracht en sterkte om dit grote verlies te verwerken!
    Lieve groet Esther, Edward, Loïsza en Jyllian

Reacties zijn uitgeschakeld.

Scroll to Top